Pinsiunati d'a prividenza

Pinsiunati, allegramenti;

curri vuci c’u guvernu

sta pinzannu finalmente

mi nni leva di ‘stu ‘nfernu…

 

S’avi tantu c’aspittamu

‘st’aumentu suspiratu…

cu la broccia poi manciamu

maccaruni ed aggrassatu…

 

Si prumettunu e non dànnu

pirchì…mancunu i dinari…

mi ci pigghia ‘nu malannu

a cu’ non li sa truvari.

 

Quannu giuvunu pi’ d’iddi

- Manciatari e cascittuni –

non ci sunnu chiù caviddi

ma ci sunnu ‘i miliuni!

 

Centumila di spittanza…

Centumila p’a prisenza…

Centumila pi’ la panza…

Centumila ‘i pirmanenza…

 

E mentr’iddi fannu festa

- ogni misi un patrimoniu…! –

a nuiautri non ni resta

chi ‘u spidali o ‘u manicomiu…

 

Cu ‘dda para i liri o jornu

mi diciti c’amâ fari?...

Forsi…’u pani a menzijornu…

quantu basta…pi’ cripari…

 

E p’u restu cu’ ci penza?

Oh! critinu!..’a Prividenza!

 

Leopoldo Siricio