Pinsiunati d'a prividenza
Pinsiunati, allegramenti;
curri vuci c’u guvernu
sta pinzannu finalmente
mi nni leva di ‘stu ‘nfernu…
S’avi tantu c’aspittamu
‘st’aumentu suspiratu…
cu la broccia poi manciamu
maccaruni ed aggrassatu…
Si prumettunu e non dànnu
pirchì…mancunu i dinari…
mi ci pigghia ‘nu malannu
a cu’ non li sa truvari.
Quannu giuvunu pi’ d’iddi
- Manciatari e cascittuni –
non ci sunnu chiù caviddi
ma ci sunnu ‘i miliuni!
Centumila di spittanza…
Centumila p’a prisenza…
Centumila pi’ la panza…
Centumila ‘i pirmanenza…
E mentr’iddi fannu festa
- ogni misi un patrimoniu…! –
a nuiautri non ni resta
chi ‘u spidali o ‘u manicomiu…
Cu ‘dda para i liri o jornu
mi diciti c’amâ fari?...
Forsi…’u pani a menzijornu…
quantu basta…pi’ cripari…
E p’u restu cu’ ci penza?
Oh! critinu!..’a Prividenza!
Leopoldo Siricio