“Addiu – ci dicia ‘nu jaddhuzzu
a la so’ jaddhineddha prifirita –
mi scippirannu, certu, lu cuddhuzzu
e finirà, ‘ccussì, a me’ beddha vita!”
“Du’ jorna dura ancora lu me’ cantu
e poi mi ‘nni vaiu ‘o campusantu!”
“Ciatuzzu – ci rispunni la jaddhina –
picchì sti to’ palori ‘ccussì strammi?
Megghiu mi morirìa ‘nta gullittina
o puramenti sutta di lu trammi!”
“Si ‘mmazzirannu a tia, amuri caru,
su’ ‘bbona mi ci rumpu lu…panaru!”
La matina du chinnici è vinuta
e ‘ntra li casi tutti, c’è gran festa.
Sulu la jaddhineddha si sta muta;
‘a la vinnitta pensa ‘ntra la testa.
‘Na manu ‘nzicca, ‘ntantu, ‘ntra la jaggia
e ‘fferra lu jaddhuzzu. Oh, chi ‘rraggia!
C’un sautu, si ‘nni scappa la jaddhina
e supra ‘a beddha manu ‘i Pippineddha
ci ‘gghianta un muzzicuni ‘a ddha mischina
facennula svinìri, povireddha.
Mentri o’ spidali va la signurina
‘u jaddhu si ‘nni fui c’a jaddhina!